นกกะรองทองแก้มขาว

(Silver-eared Mesia)

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Leiothrix argentauris

เขตแพร่กระจาย : ตั้งแต่บริเวณเทือกเขาหิมาลัยจนถึงจีนตอนใต้ พม่า ไทย ลาว เวียดนาม มาเลเซีย และเกาะสุมาตรา

พบครั้งแรกที่ประเทศเนปาล ทั่วโลกมี 8 ชนิดย่อย ประเทศไทยพบ 2 ชนิดย่อย

ลักษณะทั่วไป : เป็นนกมีขนาดเล็ก 18 ซม. หัวเป็นสีดำ ขนบริเวณหูเป็นแถบขนาดใหญ่สีขาวแกมสีเงิน ปากสีเหลือง

คอหอยและอกตอนบนสีส้ม ลำตัวด้านบนสีเทา มีแถบสีแดงบริเวณโคนของขนปีกที่มีสีเหลือง ตัวผู้มีขนคลุมหางสีแดง

ตัวเมียขนคลุมหางสีส้มถึงเหลือง

ที่อยู่อาศัยหากิน : พบตามป่าดงดิบเขา ป่าละเมาะ และป่ารุ่น ในความสูง 1,500 เมตรขึ้นไป ช่วงฤดูผสมพันธุ์มักพบเป็นคู่

ช่วงอื่นพบเป็นฝูง อาจมีจำนวนถึง 30 ตัวหรือมากกว่า อาศัยและหากินตามพุ่มไม้

อาหารส่วนใหญ่ : กินแมลง ตัวหนอนและผลไม้บางชนิด ใช้ปากจิกกินตามกิ่งไม้ ใบไม้

ฤดูผสมพันธุ์ : ในช่วงฤดูร้อนต่อฤดูฝน ระหว่างเดือนเมษายนถึงเดือนมิถุนายน รังทำเป็นรูปถ้วย ประกอบด้วย ใบไม้ ใบไผ่ และใบหญ้า

รังอยู่ตามพุ่มไม้รกๆ สูงจากพื้นดินประมาณ 1- 2 เมตร ไข่คราวละ 3- 4 ฟอง สีขาวเป็นมัน

สถานภาพ : เป็นนกประจำถิ่น พบได้ทั่วไป

 

Bird New